ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) စစ္အစိုးရက အျခားေသာ အာဏာရွင္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ တရားဝင္မႈ လိုခ်င္ေနသည္။ အျခားေသာ ေခတ္မီႏိုင္ငံမ်ားကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံတကာစနစ္ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားအတိုင္း တန္းညီလာေစရန္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပေပးရန္ႏွင့္ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔ ေျပာင္းလဲရန္လည္း လိုအပ္လာသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပေပးမည္ဟု ထုတ္ျပန္ေၾကညာလာရသည္။ (နအဖ) စစ္အစိုးရက စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွေန၍ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆန္ဆန္ အသြင္ေျပာင္းလဲရန္လည္း လုပ္ေဆာင္လာရေတာ့သည္။
"စည္းကမ္းျပည့္ဝသည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္" တည္ေဆာက္မည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေနေသာ္လည္း၊ သံသယရွိစရာ မလိုသည့္ အခ်က္မွာ ေျပာင္စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွ ေရြးေကာက္ခံ အာဏာရွင္စနစ္သို႔ ပံုဖ်က္အသြင္ေျပာင္းႏိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံရသည့္ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။
ဆိုလိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက ဒီမိုကေရစီအသြင္ေဆာင္သည့္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမ်ားျဖင့္ ေနာက္ထပ္ အာဏာရွင္တစ္ခုကို ကူးေျပာင္းရန္ ၾကိဳးစားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈဟု ဆိုရာ၌ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၊ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲ၊ တရား႐ံုးမ်ား၊ တိုင္း/ျပည္နယ္မ်ား၌ အျခားအဆင့္ဥပေဒျပဳေရး လႊတ္ေတာ္မ်ား၊ ပုဂၢလိက သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ အရပ္ဘက္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ရွိတန္သေလာက္ ရွိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ အာဏာကိုင္ထားၾကသူမ်ားက သူတို႔ဘက္က အသာစီးရႏိုင္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ၾကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ စစ္တပ္က ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ % ယူထား႐ံုမွ်သာမက၊ အဓိကက်သည့္ ဝန္ၾကီးဌာနမ်ားကို စစ္တပ္က ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္ ခြင့္ျပဳခြ်င္းခ်န္ထားၿပီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနကို သိသာစြာ အႂကြင္းမဲ့အာဏာမ်ဳိး ေပးထားေသးသည္။
ဤအဖြဲ႔အစည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမ်ားက လြတ္လပ္ပြင့္လင္းသည့္ အေျခအေနမဟုတ္၊ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီစနစ္ မဟုတ္သည္ကို ျမန္မာျပည္သူမ်ားက ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါသည္။ စိတ္ကူးယဥ္ ေဝဝါး၍ပင္ မေနၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားအတြက္မွာမူ ဤေနရာမ်ားႏွင့္ ဖြင့္ေပးလာသည့္ကြင္းသည္ပင္ ၿပိဳင္ဆိုင္စရာ ေနရာျဖစ္ေနသည္။ မျဖစ္မေန ဝင္ေရာက္ၿပိဳင္ဆိုင္ရယူၾကရမည့္ ေနရာ ျဖစ္ေနသည္။
အတိုက္အခံမ်ားအေနႏွင့္ ျဖစ္ထြန္းလာသည့္ ႏိုင္ငံေရးကြင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈထား၍ မရႏိုင္ပါ။
အခ်ဳိ႕က စစ္အစိုးရျပဳသမွ်ကို မခံဘဲ အာခံသည့္အေနျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္ေရးကို စဥ္းစားၾကသည္။ ယခုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုၾကသည့္ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ မက္ေနသူမ်ားဟု စြပ္စြဲၾကသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း သူတို႔၏ စြပ္စြဲခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ယခု လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္သာ ျပ႒ာန္းထားသည့္ လက္ေတြ႔အေျခအေန ျဖစ္သည္။ ဤေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအေနႏွင့္ လ်စ္လ်ဴရႈထား၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုလာသည့္ ေပးလာသည့္ အခြင့္အလမ္းတိုင္း၌၊ ရသည့္ေနရာတိုင္း၌ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အကယ္၍ ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ပါက ေပးလာသည့္ အခြင့္အလမ္းကို ရသည့္ေနရာကို လက္လႊတ္အရႈံးေပးရာ က်ပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္သည့္ အင္အားစုမ်ားကို ခြင့္ျပဳလိုက္သလို ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။
စစ္အစိုးရက မမွ်တေသာ အင္အား အေနအထားျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးလိမ့္မည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး၊ လူထုအံုႂကြမႈ တိုက္ပြဲေခၚသံမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။ ျမန္မာလူထုမ်ားက လမ္းမေပၚထြက္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ ျဖစ္သလို၊ သူတို႔ဘဝမ်ားကို တၾကိမ္ၿပီး တၾကိမ္ စြန္႔လႊတ္စေတး၍ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးမ်ားလည္း ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကဖူးၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လက္ရွိအခ်ိန္တိုင္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက တိုင္းျပည္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ရာစုႏွစ္ တဝက္မွ်ပင္ ရွိေတာ့မည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုၾကီးအၿပီး ၂၂ ႏွစ္အၾကာ၌ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ယခင္အေျခအေနႏွင့္မတူ ပို၍ ခိုင္မာအားေကာင္းသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ခ်မွတ္ဒဏ္ခတ္ခဲ့သည့္ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ အေရးယူမႈကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံရပ္တည္ႏိုင္သလို၊ တိုင္းျပည္၏ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ားကို အသံုးခ်၍ သူ႔အတြက္ ဝင္ေငြဘ႑ာမ်ားလည္း တိုးပြားေနသည္။ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာတြင္လည္း ၎အေပၚ အေရးယူ ဒဏ္ခတ္ရန္ တင္ျပၾကိဳးပမ္းလာသမွ် ကိစၥအားလံုးအေပၚ ႐ုရွားႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔၏ ဗီတိုအာဏာ ဒိုင္းလႊားေနာက္တြင္ သက္ေတာင့္သက္သာပင္ အကာအကြယ္ယူ၍ ေရွာင္လႊဲေနႏိုင္ေသးသည္။ ျပည္တြင္းမ်က္ႏွာစာတြင္လည္း လမ္းမေပၚ ထြက္လာၾကသည့္ လူထုမ်ား၏ ဆႏၵမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈ၍ ေနႏိုင္ေသးသည္။ မၾကာေသးမီက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ သံဃာမ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကိုလည္း ရက္စက္စြာ အၾကမ္းဖက္ေခ်မႈန္းခဲ့သည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
မၾကာေသးမီက ပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ရန္ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည့္အခါ အဓိကအတိုက္အခံ ပါတီၾကီးျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) က စိုးရိမ္ပူပန္ေနသည့္ဟန္ ေတြ႔ရသည္။ တိုင္းရင္းသား အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားက လက္နက္ကိုင္ထားၾကေသာ္လည္း စစ္အစိုးရအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပလာပါက အသာစီးအေနအထားက ယူ၍ ေဆာင္ရြက္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အေရးနိမ့္၍ ေအာက္စည္းက က်င္းပရသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားက ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား အားလံုးကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေပးလာသည့္ အခြင့္အေရးတိုင္းတြင္ ဒီမိုကေရစီကို တိုက္ယူရန္ လိုအပ္သည္။
ႏိုင္ငံေရးအရ အဓိကက်သည့္ တိုက္ပြဲစစ္မ်က္ႏွာသည္ ဥပေဒျပဳေရးလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ရွိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဤေနရာတြင္ပင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအဖို႔ က်န္ရွိသည့္ ၇၅ % ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာမ်ားကို ရယူရန္ အခြင့္အလမ္း ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားအေနႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ (ေအာက္လႊတ္ေတာ္) ႏွင့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ (အထက္လႊတ္ေတာ္) တြင္ ေနရာတိုင္း၌ တိုက္ပြဲဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရၿခိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံမ်ားက ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ႏွင့္ ေဒသဆိုင္ရာအဆင့္ လႊတ္ေတာ္ေနရာမ်ား အားလံုး၊ တရား႐ံုးမ်ားအားလံုး၊ သတင္းမီဒီယာမ်ားႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကိုသံုး၍ တိုက္ပြဲဝင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း အေရးၾကီးသည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက အႏိုင္ရသည့္ ေနရာတိုင္းသည္ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္အတြက္ တြန္းေဆာ္ႏိုင္ရန္ ေရွ႕တလွမ္းတိုးလာျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာစကားပံု "တေန႔တလံ ပုဂံ ဘယ္ေျပးမလဲ" ဆိုသည္လည္း ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ တက္လာမည့္ အာဏာရွင္စနစ္မွ ေရွာင္လႊဲႏိုင္ေရး
အီရန္မွသည္ ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမ်ား၏ အေတြ႔အၾကံဳအရ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ အတိုက္အခံ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ေလ့ရွိၾကၿပီး၊ ေရြးေကာက္ပြဲအတြင္း မသမာမႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပၾကသည့္အခါ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ တရားဝင္မႈကို ေလွ်ာ့က်ဆင္းေစေအာင္ အၾကီးအက်ယ္ စိန္ေခၚႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ အတိုက္အခံမ်ား၏ ညီညြတ္မႈႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈသည္လည္း အေရးၾကီးလွသည္။ သို႔မွသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ တက္လာမည့္ အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာမည့္ လမ္းေၾကာင္းဆီသို႔ ေျပာင္းလဲေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက အျပစ္အနာအဆာမ်ား ရွိေနသည္ထားဦး။ မိမိတို႔အတြက္ ရလဒ္ေကာင္းထြက္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသးသည္။ ေလ့လာခ်က္မ်ားအရ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္ရြက္လႈပ္ရွားသူမ်ားအဖို႔ ပို၍ လႈပ္ရွားႏိုင္ရန္ ေနရာ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး၊ လက္တင္အေမရိက ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားမွတဆင့္ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အလမ္း တစံုတရာ ပြင့္လင္းလာေစၿပီး၊ လူအမ်ားကို စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္ရန္ ပို၍အာဏာ ရွိလာေစသည္။ သူတို႔၏ အေရးကိစၥမ်ားအတြက္ ပို၍ လႈပ္ရွားလာႏိုင္ၾကသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲသက္တမ္း အၾကိမ္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာပင္ အဓိကက်သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား အၾကား၌ မယံုသကၤာစိတ္မ်ားလည္း ေလွ်ာ့နည္းက်ဆင္းလာၾကသည္။ ထိုထက္ပို၍ ေျပာရလွ်င္ အၾကီးအက်ယ္ မတရား ျပဳမူညစ္ပတ္ခဲ့ၾကသည့္ ကုတ္ဒီဗြား Cote d’Ivoire ႏိုင္ငံ၏ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ၊ မဒါဂါစကား (၂ဝဝ၁) ခုႏွစ္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ မာလာဝီ (၁၉၉၉ ခုႏွစ္) ပါလီမာန္ေရြးေကာက္ပြဲ၊ နမီးဘီးယား (၁၉၈၉ ခုႏွစ္) ပါလီမာန္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ပင္ အတိုက္အခံမ်ားက အႏိုင္ရရွိခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ အတိုက္အခံမ်ားက ရန္ဘက္အားလံုးကို အႏိုင္ရယူႏိုင္ခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ သူတို႔တြင္ ညီညြတ္စည္းလံုးမႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ ရွိသည္ကို ေတြ႔ၾကရလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားတြင္လည္း မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ထြက္သြားၾကသည့္အခါ သို႔မဟုတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား အသစ္ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုမ်ား ညိႇႏိႈင္းသေဘာတူႏိုင္ၾကသည့္အခါ ေရြးေကာက္ပြဲ သက္တမ္း ၂- ခု၊ ၃-ခုတြင္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ား ထြက္လာသည္ကို ေတြ႔ၾကရသည္။
ျမန္ဆန္ လြယ္ကူစြာ ေအာင္ပြဲရမည္ေလာ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ေအာင္ပြဲအတြက္ ေသခ်ာ အာမခံႏိုင္ပါမည္ေလာ။ မဟုတ္ဟု ေျဖရပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီ အစစ္အမွန္ ရရွိရန္ဆိုလွ်င္ ရွည္ၾကာခက္ခဲေသာ လမ္းကို ခ်ီတက္ရရန္ ရွိေနပါေသးသည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း၊ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားက သူတို႔တရားဝင္မႈရရန္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို က်င္းပေပးေလ့ ရွိၾကပါသည္။ ထို႔အျပင္ အာဏာလက္ရွိ ရွိေနၾကသူမ်ားအဖို႔ နည္းမ်ဳိးစံုသံုး၍ သူတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ဝေစရန္ ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ ဆိုသည္ကိုလည္း သံသယရွိစရာ မလိုအပ္ပါ။ အျခားေသာ အာဏာရွင္စနစ္ပံုစံ တမ်ဳိးျဖင့္ အစားထိုးရန္လည္း ၾကိဳးပမ္းၾကပါဦးမည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ က်င္းပခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ျမန္မာလူထု မ်ား မဲထည့္ခဲ့ၾကသည့္ပံုစံကို ျပန္ၾကည့္ပါက အမွန္တကယ္သာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရပါက၊ မည္မွ် မသမာမႈမ်ား ရွိေနပါေစ၊ သူတို႔ လိုလားသူကို မဲေပးခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။ စစ္အစိုးရက ဖန္တီးလာမည့္ လူထုဆႏၵအတုအေယာင္ကို ရႏိုင္သမွ် နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ျငင္းပယ္ေရးသည္ ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံအားလံုး၏ တာဝန္တခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္၊ ျငင္းပယ္ႏိုင္ခြင့္ အာဏာကို ေပးရပါလိမ့္မည္။
ဤအခ်က္မ်ား အားလံုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါက ေရြးေကာက္ပြဲကို ဖယ္က်ဥ္၍ ထြက္ေျပးျခင္းျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ အလိုရွိေနၾကသည့္ တရားဝင္မႈကို အသင့္ေပးလိုက္ရာက်မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း... ။
ေဒါက္တာထြန္းေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဦးသန္႔အေရးအခင္းတြင္ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့သည့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦး ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္ခဲ့ၿပီး ယခုအခါ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။ ယခုအခါ ပင္ဆင္လ္ေဗးနီးယားရွိ မစ္ဆာရီ ေကာ္ဒီးယားတကၠသိုလ္ (Misericordia University)၊ သက္ၾကီးႏွင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာသင္ၾကားေရးဌာန Center for Adult and Continuing Education တြင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ (Dean) အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ ရွိသည္။
ေဒါက္တာထြန္းေက်ာ္ၿငိမ္း ေရးသားသည့္ If we boycott the elections we abandon the fight ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
